Bir heves değildi ki,
Seni çok sevmiştim can ! ..
Yokluğunda her gece,sarılırken isyanlarıma..
Örterken yorgan misali,
Üzerime hasreti..
Yüreğim üşürken ayazda kalmış gibi..
Seslenememek, sana sarılamamak..
Gel diyememek tüketti be can ! ..
Kıskanıyorum artık tüm kavuşmaları..
Hele dalgalar vurunca sahile hırçın, coşkulu..
Çakıl taşlarının çığlık çığlığa sarılmaları yok mu ?
Ay ışığının denizin üzerine serilişini..
Nazlı kıpırtılarını yakamozların..
Gecenin güne kavuşmasını kıskansamda
Bekliyorum sabırsızca..
Aynada göremediğim cismimin,
Hiç olmazsa gölgesini göreyim diye.
Güneş tepemde arıyorum..
Gölgem bile sen...
Öyle dayanıksız, öyle çaresiz..
Ve öyle dayanılmazım ki yokluğunda..
Hıncımı almak, yakıp yıkmak ,
İstiyorum herşeyi delicesine..
Önüme gelene ağız dolusu küfür etmek,
Boşalttığım şişelere, sevgi doldurup,
Sana göndermek..
Ve sızmak sonsuza dek..
Kolay değil can, hiç kolay değil
Umarsızca beklemek..
Hele şu hastalık yok mu ?
Ağrılarım sanki daha acımasız sensiz..
Onlar yaksa da canımı,
Bir iğne ile nefes alırım iki günlüğüne..
Ya yokluğun ?
Söyle! ..
Seninle olmanın, bana gelmenin
Eder''i ne ?
Ya çaresi ?
Eğer bir ömürse seninle bir günlüğüne,
Veririm be can ! ..
Gözümü kırpmadan..
Sensiz yaşamak niye ?